Ruim zeventig jaar nadat het begrip witteboordencriminaliteit door Sutherland is geïntroduceerd is de definitiestrijd aangaande dit begrip nog steeds gaande. In vergelijking met andere criminologische aandachtsgebieden is er bovendien relatief weinig empirisch onderzoek over dit onderwerp voorhanden. Dergelijk onderzoek is echter noodzakelijk om het begrip verder te ontwikkelen. De rijk voorhanden zijnde casuïstiek – waarvan enkele voorbeelden in deze bijdrage worden besproken – roept vele vragen op en ‘schreeuwt’ om een verdere analyse. Hoog tijd dus voor het opstellen van een ‘onderzoeksagenda witteboordencriminaliteit’.