Dit artikel zet een duidelijke visie neer omtrent het werkproces dat gehanteerd dient te worden om tijdens crisissituaties snel en adequaat te communiceren. Het is een blauwprint die zowel binnen de communicatiediscipline als door communicatoren bij andere (overheids)bedrijven en organisaties dient te worden toegepast. Het werkproces crisiscommunicatie (WPCC) is enerzijds ontstaan vanuit jarenlange observaties tijdens en evaluatie van reële en gesimuleerde crisisinterventies. Anderzijds is het onderbouwd met tal van wetenschappelijke inzichten die recent empirisch onderzoek ons aanreiken.
Het WPCC vertrekt vanuit vier uitdagingen die crisiscommunicatieteams moeten overwinnen willen ze hun noodzakelijke plaats binnen het crisisgebeuren verdienen en behouden:
– Het verdienen en claimen van een mandaat,
– Los komen van het buikgevoel en strategisch advies aanreiken op basis van verrijkte informatie,
– Crisiscommunicatie is pas effectief als ze aansluiting vindt met de mentale modellen van diegenen met wie men communiceert,
– Crisiscommunicatie is een apart vak met verschillende specialisaties.
Hiermee hopen de auteurs een aanzet te geven tot de verdere professionalisering van de crisiscommunicatie in België en Nederland.